In sommige dorpen heb je nog gezellige, oude scholen met klassen en banken die al tientallen jaren hetzelfde zijn. Vaak zijn die scholen een beetje bouwvallig. Ze zijn donker en ouderwets, en de meeste kinderen zitten dan ook liever op een moderne, lichte school. Maar er zijn ook kinderen die zo'n ouderwets gebouw met zijn donkere gangen juist heel gezellig vinden. Zulke kinderen zijn Tony, John en Sally. Iedere dag moeten zij een heel eind lopen naar hun oude school, maar dat hebben ze er graag voor over want ze zouden die voor geen geld willen missen! Als ze dan op een dag te horen krijgen dat het gebouw gesloten zal worden en dat ze naar een nieuwe, moderne school zullen worden overgebracht, is dat afschuwelijk nieuws voor hen. Er moét iets aan gedaan worden, vinden ze en ze peinzen zich suf om een oplossing te vinden. Ze beginnen met een brief te schrijven aan de minister van onderwijs, en die gaan ze zelf overhandigen. Op de terugweg ontmoeten ze heel toevallig iemand van de televisie, en de ondernemende Tony krijgt een idee. Hij stapt op de man af en vraagt of er niet een televisie-uitzending over hun school kan komen. 'Alleen als er iets bijzonders mee aan de hand is', zegt de televisieman die het als een grapje opvat, 'als er een spook is of zo.' Dat is voor de kinderen genoeg! Meteen gaan ze op zoek naar een spook, maar je begrijpt dat dat niet zo gemakkelijk gaat! Spoken liggen nu eenmaal niet voor het oprapen. Toch vinden ze er een. Hoe, dat moet je zelf maar lezen in dit leuke boek.