De aarde, de trouwe planeet waarop wij leven, is al heel oud. Zo verschrikkelijk oud dat je je het niet eens kunt voorstellen: vierduizend miljoen jaar. In het vorige boek, het eerste deel van deze serie (Zo begon het) heb je kunnen lezen hoe de aarde ontstaan is, en ook dat het eerste leven hier pas 3.500.000.000 jaar later kwam, dus ongeveer 500 miljoen jaar geleden. Maar het duurde nog ontzettend lang voordat de eerste mensen hun intrede op de aarde deden: volgens de geleerden is dat minder dan één miljoen jaar geleden. Die eerste mensen waren heel anders dan wij: ze zagen er anders uit en hun hersenen waren nog lang niet zo ontwikkeld als de onze. Maar toch deden ze allerlei ontdekkingen die ze handig wisten toe te passen. Ze ontdekten holen om in te leven, vuur om zich warm te houden, wapens om dieren te doden en zich te voeden. Later leerden ze tenten bouwen en ze ontdekten dat ze de huid van de gedode dieren konden gebruiken om zich te kleden. En zo is de mens geleidelijk aan vooruit gegaan. Hij ontdekte steeds meer, hij werd steeds vindingrijker. Van de primitieve holbewoner werd hij een beschaafd mens die in prachtige paleizen woonde en indrukwekkende kunstwerken maakte die ons, moderne mensen van de twintigste eeuw, nog met bewondering vervullen. In dit boek vertelt Patrick Lynch hoe die geleidelijke ontwikkeling in haar werk is gegaan De vroegste geschiedenis van de mensheid, zó boeiend vertelt dat je ze ademloos volgt.