Nooit had Tom gedacht dat hij tijdens zijn gedwongen logeerpartij bij oom en tante, zo'n wonderlijk avontuur zou beleven. Veel liever was hij niet gegaan, maar vader en moeder hadden hem weggestuurd, omdat zijn broertje Peter de mazelen had. 'Wat een vakantie', dacht hij boos. Hij mocht van zijn tante niet eens op straat spelen, en een tuin was er niet, alleen maar een kale binnenplaats met vuilnisbakken en lege melkflessen. Hij moest iedere avond vroeg naar bed en dan lag hij van verveling urenlang wakker en luisterde naar het tikken van de oude klok in de hal: tik-tik, tik-tik...Er was iets met die klok. Je wist nooit van tevoren hoe vaak hij zou gaan slaan. Zo kon hij best zes keer slaan als het pas vier uur was en omgekeerd. Maar op een nacht gebeurde er iets ongelooflijks. De klok sloeg...dertien keer! En, hoe oud een klok ook is, en hoezeer hij ook van slag is, meer dan twaalf keer slaat hij nooit. Vanzelfsprekend dus, dat Tom dit eens wilde onderzoeken. En dat was het begin van zijn wonderijke avontuur. Want zodra hij in de hal kwam, wist hij dat er iets veranderd was. En toen hij de achterdeur opendeed zag hij dat er in plaats van de akelige binnenplaats een prachtige tuin lag, met slingerende paden en heesters en gladde gazons...Hoe kwam die geheimzinnige tuin daar? En wie was Hettie, het meisje in de ouderwetse jurk? Wie waren die drie jongens, voor wie hij...onzichtbaar was? De oplossing vind je in dit prachtige boek, dat in Engeland in 1958 uitgekozen werd als het beste jeugdboek en daarvoor de Carnegie medaille kreeg.