Inishdara is een van die ruige eilanden voor de Ierse kust, waar de mensen zo op elkaar zijn aangewezen dat hun gemeenschap heel eigen wetten kent en iedereen alles van elkaar weet. Vreemdelingen worden er met het grootst mogelijke wantrouwen ontvangen. Vooral als zo iemand iets doet dat radicaal indruist tegen de opvattingen en bijgelovigheden van de eilandbewoners. Daarom was de nieuwe onderwijzer, meneer Kelly, een verdacht persoon nog voor hij een voet aan land had gezet. Want toen hij in een klein bootje naar het strand werd gebracht, verloor hij zijn hoed. Dat was op zich niet zo erg, als hij daarna maar niet gedaan had wat geen mens op het eiland in zijn hoofd zou halen: hij viste zijn hoofddeksel weer uit het water op. 'Wie de zee haar prooi ontneemt, zal binnen het jaar sterven,' zeiden de mensen van Inishdara. Enige tijd later kwamen er nog drie vreemdelingen naar het eiland, mannen die op een of andere manier iets met de onderwijzer te maken hadden en net als hij belangstelden in het oude Spaanse fort dat het eiland rijk was. Er deden geheimzinnige verhalen over dat fort de ronde. En fluisterend werd er gesproken over het goud dat daar verborgen moest liggen. De drie vrienden Rody, Johnnie en Michael wilden wat meer van de hele geschiedenis en de bedoelingen van de vreemdelingen te weten komen. Maar hun nieuwsgierigheid bracht hen in een gevaarlijke situatie. En niet alleen omdat er een vloek op het Spaanse goud rustte.