Pajo, de Indianenjongen, heeft zijn hele jeugd in de jungle doorgebracht. Hij voelt zich er dan ook helemaal thuis en kent er elk paadje, maar hij kent ook de gevaren van het oerwoud. Banger dan voor de wilde dieren is Pajo echter voor de Jasa-Indianen, die wel klein van stuk, maar heel wreed en sluw zijn. Dat weet hij van verhalen die hem gedaan zijn en dat ondervindt hij helaas ook als de Jasa op een kwade dag een overval doen op zijn dorp. Al de dorpsgenoten van Pajo worden gedood of slaan op de vlucht. Hoe Pajo weet te ontkomen, samen met een blanke die door de Indianen blind geslagen is, en hoe hij hem veilig weet te leiden door het geweldige bos met al zijn gevaren en moeilijkheden, hoe het hem lukt voldoende eten voor hen te vinden, dat alles wordt in dit boek beschreven. Na een tocht van vele dagen komen ze echter behouden bij een blanke nederzetting aan: ze zijn gered! Pajo sluit al gauw vriendschap met de jongen Kirk en het meisje Linda die op die eenzame ranch wonen. Als ze echter op zekere dag een grote tocht te paard maken, worden ze alle drie door de Jaso-Indianen overvallen en naar een eenzame vesting, hoog in het gebergte gebracht. Wie ze daar ontmoeten, in welk gevaar ze dan komen en hoe ze tenslotte toch nog gered worden - wat een tamme aap hiermee te maken heeft en hoe vuurpijlen een heel ongewone bestemming krijgen, is iets dat je zelf moet lezen, niemand kan het zo goed vertellen als de schrijver die het heeft geschreven!