Wie heeft niet van Robinson Crusoe gehoord, de schipbreukeling die op een onbewoond eiland zonder hulp van anderen in zijn levensonderhoud moest voorzien? David Rogers heeft zoals de meeste jongens dit spannende boek gelezen en af en toe heeft hij er wel eens van gedroomd dat ook hij zo'n avontuur zou beleven. Maar dat hij in werkelijkheid iets dergelijks zou meemaken...nee, daar heeft hij nooit een vermoeden van gehad. Zijn bange avontuur begint net als bij de echte Robinson, met een schipbreuk. David is op weg naar een kostschool op het vaste land van Amerika als hij 's nachts wakker wordt door een vreselijke schok. De boot zinkt en het angstzweet breekt David uit als hij merkt dat de deur van zijn hut klem zit. Met veel moeite kan hij zich door zijn patrijspoort redden, en dan ligt de eindeloze, zwarte, golvende zee voor hem. Met de moed der wanhoop begint hij te zwemmen en...hij heeft geluk, want als de ochtend aanbreekt spoelt hij aan op een verlaten strand, het strand van Neder-Californië in Mexico. Daar wordt hij ontdekt door twee Indiaanse kinderen, Pedro en Maria, die lopend op weg zijn naar het andere eind van het schiereiland. Ze hebben alle reden om mensen te ontlopen en zo trekt het drietal door het woeste land met niets anders bij zich dan hun kleren, hun gezond verstand en hun vindingrijkheid. Pedro en Maria leren David vogels en konijnen schieten met een katapult, zij leren hem vissen vangen en schelpdieren, zij laten zien hoe je van gras een soort koeken kunt maken en hoe je aan drinkwater komt als je alleen maar zeewater tot je beschikking hebt. De drie leiden een Robinson-Crusoe-bestaan vol gevaren en avonturen die je misschien zelf ook wel zou willen beleven.