Het begon allemaal tijdens een storm. Pat, die met zijn grootvader op een eilandje voor de Ierse kust woonde, hoorde hoe de wind aan het huis rukte en hoe de zee bulderend tegen de klippen sloeg. En hij dacht aan die ene, eigenwijze os die altijd anders deed dan je verwachtte. Voor alle zekerheid zou hij maar eens gaan kijken of de ossen in veiligheid waren. Toen hij de hoek van het huis omsloeg, zag hij het al: de os stond op de punt van de klip, met ver beneden hem de kolkende zee. Het was niet eenvoudig om bij hem te komen met die felle wind, maar het lukte. Juist toen Pat hem bij zijn staart had, hoorde hij het wonderlijkste en ook het mooiste geluid dat hij ooit van zijn leven gehoord had. Het was een diep, galmend geluid en het leek van beneden te komen, uit de grot die onder de klip lag. Het was prachtig, maar angstaanjagend en Pat dacht meteen aan klokken van gezonken schepen, en aan het geweeklaag van geesten. Maar hij had genoeg gezond verstand om te beseffen dat er een andere oorzaak achter het geluid gezocht moest worden en hij nam zich voor, de 'Zingende Grot' te onderzoeken zodra de zee wat gekalmeerd was. Met grootvader trok hij er in en roeibootje op uit. Toen hij in de grot kwam, werd hem het 'zingen' al spoedig duidelijk. De grot bleek echter nog meer geheimen te hebben. In een nauwe spelonk deed Pat een ontdekking, die hem eerst de stuipen op het lijf joeg, en die de aanleiding was tot een reeks adembenemende avonturen, die tot een spannende achtervolging op zee leidden en hem zelfs tot in Frankrijk brachten.