Op het heerlijke eiland Tambai leeft Ken, een jongen van een jaar of twaalf met zijn grote broer Steve en met zijn vader, een oude zeerot. Hoe dat eiland eruit ziet, kun je op bladzijde 8 van dit boek zien. Het is een heerlijk leven dat die jongen leidt. Hij heeft een eigen zeilbootje en kan zeilen naar hartelust. Hij mag alleen niet de baai van het eilandje uit, want dat is gevaarlijk. Maar Ken is even ontdeugend als alle andere jongens en hij doet het toch. En wat ziet hij? Rond de grote bocht van het eiland ziet hij een stoomboot. Een stoomboot? Er komen nooit stoomboten op Tambai! Wat heeft dat te betekenen? De volgende dag is de stoomboot weg. In de nacht zijn er vreemde dingen gebeurd. Er vielen schoten op Tambai. Op Tambai wordt nooit geschoten, want niemand heeft er een geweer. En wat nog gekker is, die stoomboot is niet weg, maar hij is gezonken. Hij ligt op de bodem van de zee en je ziet hem duidelijk liggen door het heldere blauwe water, met zijn masten en zijn pijp schuin op de ongelijke bodem. Er gebeuren nog vreemdere dingen op Tambai. Er komt een mooie schoener aangevaren met een aardige commandant. Ken en Steve worden dikke vrienden met de commandant. Je moet altijd erg oppassen te gauw dikke vrienden te worden met onbekende mensen. Dat ondervonden Ken en Steve ook. Het kostte hun bijna hun leven en zij moesten allerlei verschrikkelijke gevaren trotseren om weer bij hun vader te komen. Met een schoener zeilen zonder kompas over de grote oceaan, terwijl gevaarlijke schurken het op je leven gemunt hebben, is geen kleinigheid. En dan een storm overleven met golven als torens, dat vraagt veel moed en taaiheid. Wij mogen niet teveel verklappen. Lees dit verrukkelijke spannende boek maar zelf!