Of je nu in Maastricht of in Nijmegen, in Utrecht, Deventer of Groningen komt, bijna elke stad bewaard in gebouwen, wallen of gevelstenen herinneringen aan lang vervlogen eeuwen. Kleinere en zeer bijzondere overblijfselen uit die tijden liggen bewaard en te kijk in musea. Dingen die van belang zijn, omdat zij iets bewaren van mensen die eenmaal, als wij, geleefd hebben. Onze grootouders hebben ook grootouders gehad, en ga zo maar door. Zij allen met elkaar hebben tot stand gebracht en doorgegeven wat ons nu omringt, aan kennis en kunde, aan schoons, waars en nuttigs, aan vaardigheden en ervaring. Het is een lange keten van geslacht op geslacht, met hoogtepunten en tijden van verval. De geschiedenis heeft de grote lijnen vastgelegd en zoekt het beeld steeds vollediger te maken. Aan het begin van onze Westeuropese geschiedenis ligt het wonder van Griekenland, eeuwen voordat de eerste wijken langs onze vaderlandse rivieren werden opgeworpen. Wat nog verder teruggaat is het onderzoekingsterrein van de archeologen, de oudheidkundigen. Zij proberen de historische kennis aan te vullen, onder meer aan de hand van bodemvondsten, zoals bijvoorbeeld het bronzen beeldje van Aleko, opgravingen en vergelijking van alles wat daarbij aan het licht komt.