Portia en haar neefje Julian, die 'helemaal niet op zijn naam leek',  waren op een van hun ontdekkingstochten door het grote bos een beetje verdwaald. En dat had natuurlijk gevolgen. Hun eerste vondst was een grote steen met rare Latijnse woorden erop. De tweede was een dampig moeras, dat vroeger een meer was geweest; aan de rand van dat moeras stond een rij vervallen buitenhuizen. De derde ontdekking was verreweg het interessantst, want twee van die verlaten huizen werden bewoond door twee schattige oude mensen: oom Pindar en tante Minnehaha. Van toen af gingen de kinderen iedere dag naar hun plekje, beleefden er van alles en hoorden de wonderlijkste verhalen over het verdwenen meer en de mensen die er vroeger hadden gewoond. En natuurlijk hielden ze alles voor iedereen geheim, ook voor Portia's broertje Steven. Maar toen hij hen op een keertje stiekem achterna ging en in de gevaarlijke 'Slokker' terecht kwam, kon het geheim geen geheim meer blijven. Gelukkig stond hen toch nog een verrassing te wachten en dat had te maken met de geheimzinnige Villa Caprice, waarover ze al zoveel hadden horen vertellen.