Tracy en haar zusje vonden het bijzonder opwindend om uit de grauwe fabrieksstad te verhuizen naar het kleine landelijke dorpje Norfolk, waar hun vader als dominee beroepen werd. Vooral het vooruitzicht op het grote oude huis waar ze hun intrek in zouden nemen, was er aanlokkelijk. Maar dat verhuizingen ook nadelen hebben, zou Tracy al heel gauw merken. Ze had er bijvoorbeeld nooit bij stilgestaan dat haar vriendinnen onmogelijk méé konden verhuizen, en dat je in z'n klein dorp niet precies kunt doen waar je zin in hebt. Vooral niet als je dochter van de dominee bent. Je kunt niet zomaar in sloten vallen en je kunt zeker geen scheldpartij op touw zetten tegen het venijnige hondje van de rijkste inwoonster van de gemeente. En dat was nu juist iets wat Tracy wél deed, hetgeen niet alleen haarzelf, maar ook haar vader in een moeilijke situatie bracht. Want als rijke mevrouwen uit boosheid hun portemonnee dichthouden, kan er aan het hoognodige herstel van de kerk niet erg hard gewerkt worden. Gelukkig gebeuren er in kleine dorpjes ook wel eens onverwachte dingen en daardoor kon voor het domineesgezin alles op zijn pootjes terechtkomen.